«روحالله» که بود؟
تاریخ انتشار: ۱۴ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۹۹۹۵۵
به گزارش جام جم آنلاین، حسین گودرزی در گفت و گو با ایسنا در رابطه با زوایای شخصیت امام خمینی بیان کرد: شخصیت امام خمینی (ره) دارای ابعاد مختلفی است و بر اساس دیدگاههای جامعه شناختی هر یک از وجوه شخصیتی بر وجه نظرها و رویکردهای عملی انسان تأثیر گذار است.
وی افزود: به عنوان نمونه یکی از این ابعاد شخصیت خانوادگی امام است که علاوه بر تعلق به سلسله سادات و روحانیت که وی را در زمره طبقه ممتاز اجتماعی قرار داده بود، از حیث پایگاه اجتماعی هم در طبقه ملّاکین و خانواده های تراز اول منطقه هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه «این تیپ شخصیت اجتماعی برخوردار از سه حیث پیش گفته تن به مماشات و کنار نشستن و یا سیاسی کاری های مصطلح افراد درون قدرت نمیدهد»، تصریح کرد: به نظر می رسد غلبه توجه به ابعاد دیگر این بخش از منش اجتماعی حضرت امام را کم فروغ نموده است.
گودرزی گفت: بخش دیگر از ابعاد شخصیت اجتماعی امام خمینی (ره) حوزوی بودن ایشان است. امام دانش آموخته حوزههای علمیه هستند و این مسیر را تا تراز مرجعیت ممتاز فقهی برای همه شیعیان جهان پیش رفتند. امام در غربت پرداختن به فلسفه در حوزه های علمیه، یک شخصیت فلسفی کم نظیرند. علاوه بر فقه و فلسفه، امام خمینی بعد شخصیتی عرفانی ممتازی نیز دارند که یکی از بزرگان روحانی هستند و به عرفان صدرایی تسلط داشتهاند که فقه و شریعت را با عرفان جمع بسته بودند و سرآمدشان در دوره معاصر علامه طباطبایی و امام (ره) بودند.
وی یادآور شد: در کنار این وجوه و ابعاد که هر یک عمری مجاهدت تا رسیدن به قله هایی که امام پیمود را طلب می کند، بعد سیاسی و اجتماعی شخصیت امام است که جامعه ما بیشتر از این حیث امام را میشناسد.
نماینده مردم دورود و ازنا در مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: یکی از ابعاد دیگر شخصیتی امام خمینی (ره)، بعد سیاسی و شخصیت اجتماعی ایشان است که از همان ابتدای نوجوانی و جوانی به رخدادهای اجتماعی و سیاسی منطقهای و حوزه مسائل ملی و جهان اسلام ورود داشتهاند و ایشان میفرمایند که از ابتدا روزنامه میخواندند در حالی که ورود روزنامه به مدارس علمیه نوعی تابو محسوب میشد، امام در درس و مدرسه روزنامه میبردهاند و مسائل جامعه را دنبال میکردند، چنانکه چند بار به نیابت از مرجعیت وقت و به عنوان واسطه بین آیت الله بروجردی و دستگاه دربار، پیامهای آیت الله بروجردی را بردهاند و اعتقاد داشتند که روحانیت باید در این عرصهها ورود داشته باشد.
گودرزی با بیان اینکه «از اولین مسائلی که امام خمینی (ره) به موضوعات سیاسی ورود کردند، موضوع کاپیتولاسیون بود»، گفت: چراکه این موضوع به نوعی تحقیر هویت ملی ایرانی و تحقیر غیرت ملی ایرانیان بود و ایشان زیر بار نرفت و جامعه را بر علیه این تسلیم پذیری دستگاه پهلوی بسیج کردند.
وی افزود: ایشان در حوزه های مختلف سیاسی، دینی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی علیه حکومت سلطنت پهلوی مبارزه کردند تا منجر به زندان و تبعید ایشان به خارج شد و بالأخره به این جمع بندی رسیدند که ملت و مملکت ایران دیگر نمی تواند با شیوه سلطنت ادامه و پایداری داشته باشد. بنابراین وقتی به این جمع بندی رسیدند با توجه به نظریه ولایت فقیه که در نجف تبیین نمودند رهبری اپوزسیون تغییر نظام سلطنت استبدادی را آشکارا بر عهده گرفتند.
این نماینده مجلس ادامه داد: به نظر بنده ملت ایران که وجوه ممتاز شخصیت امام را شناخت از دو جهت اقبال روز افزونی به پذیرش رهبری ایشان پیدا کردند؛ یکی از این جهت که امام بر خلاف دیگر مبارزان، رژیم سلطنتی را فاقد مشروعیت و محکوم به برچیده شدن می دانستند و سلطنت پدیده ای منحوس، پوسیده و مرعوب قدرت های خارجی و مطابق با روزگار امروز نبود که مثلاً پدری باشد و بعد از او پسرش حتما باید سر کار بیاید، موضوع دیگر هم به جایگاه اسلام و مرجعیت در ایران بر می گردد که مردم مسلمان از دیرباز مطابق اصل امامت مراجع دینی را نواب عام امامان می دانند، لذا ملت گمشده خود را در امام یافتند و از وی استقبال بی نظیری کردند، چراکه مردم به دنبال رهبر میگشتند و بنابراین امام هم نظریه ولایت فقیه را تبیین کرد و هم شخص ایشان این ویژگی ها را داشت و گروه های مختلف اجتماعی، نخبگان، حوزه ها، دانشگاهیان، اپوزیسیون و همه جریان های مخالف دستگاه حکومت روی ایشان اجماع کردند تا این تحول بزرگ را پایه گذاری و بعد از آن مدیریت کرده و آن را در دوره 10 ساله بعد از انقلاب نیز پیاده کردند.
گودرزی افزود: هر چند اگر جنگ تحمیلی هشت ساله نبود، از وجوه نظری و مدیریتی امام ابعادی دیگری هم نمایان می شد که دوره خاص و بحرانها و جنگ هشت ساله دهه اول ورود به این عرصه ها را اجازه نداد و خسران آن برای انقلاب اسلامی و آینده جهان اسلام کم از خسارات جنگ تحمیلی نبود.
این عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه «انقلاب اسلامی بزرگترین پدیده دوره معاصر بعد از انقلاب های صنعتی معاصر است»، تصریح کرد: بعد از انقلاب های تکنولوژی و انقلاب های صنعتی و تحولات حوزه های سیاسی و اجتماعی که در غرب رخ داد و ملت های جهان به آن روی آوردند، انقلاب اسلامی بدیلی برای آنها ارائه کرد که هم با حقیقت و وجدان انسانی و استفاده از ره آوردهای مثبت تجربه بشری همراه است و هم وجوه مغفول مانده دین و خدامحوری در عرصه اجتماعی و معنویت انسان ها را زنده کرد و هم اینکه به ملت ها آموخت که می توانند بر اصالت های بومی و آنچه خود دارند تکیه کنند.
گودرزی با تأکید بر اینکه «این انقلاب پیش خواهد رفت و قطع به یقین تمام جهان اسلام در این مسیر قرار خواهند گرفت»، اظهار کرد: قبل از انقلاب اسلامی ایران ملت های مسلمان، شرقی و غیر متعهد یا تکیه بر ناسیونالیسم بی سرانجام و شکست خورده داشتند و یا تسلیم غرب شده بودند.
وی در پایان گفت: امام الگویی را در سطح آزادگان و مستضعفان و به طور خاص در سطح جوامع مسلمانان مطرح کرد که با اقبال خوبی مواجه شد و در آینده نیز این مسیر به عنوان موتور محرک همه جنبش های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، حداقل در غرب آسیا پیش خواهد رفت.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: امام خمینی کاراکتر اجتماعی شخصیت اجتماعی امام خمینی انقلاب اسلامی امام خمینی شخصیت امام حوزه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۹۹۹۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام جعفر صادق (ع)؛ شخصیت مهم در جهان اسلام و مکتب شیعه
حجتالاسلام والمسلمین محمد هادی مشیری خراسانی، کارشناس مذهبی درمورد شاگردان امام جعفر صادق (ع) گفت: امام جعفر صادق علیهالسلام به عنوان یک شخصیت ویژهی اسلامی؛ هم در جهان اسلام و هم در مکتب شیعه مطرح هستند.
وجود مبارک امام صادق علیهالسلام در دوران خود از عظمتی برخوردار بودند که دانشمندان مطرح زمان نسبت به عظمت علمی حضرت علیهالسلام همیشه معترف بودند. شخصیتهایی مثل ابوحنیفه، مالک و شخصیتهای دیگری که بعضاً از شاگردان امام جعفر صادق علیهم السلام در میان شیعه محسوب میشدند. مثل جناب جابر حیان که دانشمندی اهل طوس بود و برای ادامه تحصیل به ری رفت و سپس، از آن جا عازم مدینه شد و به محضر امام جعفر صادق علیه السلام رسید و دو سالی در محضر حضرت علیهالسلام شاگردی کرد و علوم فراوانی را فرا گرفت و وقتی برای دستگیریاش داخل منزلش رفتند و دستگیرش کردند مقداری از علوم خود را در کتابهای خود منتقل کرده بود که این کتابها توسط دشمنان زمان ازبین رفتند و بخش اندکی از علوم و رسالهها و کتابهای ایشان در اختیار شیعیان باقی ماندند و همین مقدار اندک از کتاب و رسالههای ایشان باعث شدند تا این دانشمند بزرگوار به عنوان پدر علم شیمی در دنیا مطرح شود.
حجتالاسلام مشیری خراسانی تصریح کرد: مفضل، یکی دیگر از شاگردان امام جعفر صادق (ع) و از اندیشمندان زمان خود بودند و حضرت علیه السلام عنایت ویژهای به ایشان داشتند که در یک مقطعی هر روز صبح، امام جعفر صادق علیه السلام به ایشان مباحث توحیدی را در قالب معارف زیست محیطی و انسان شناسی و علوم مختلفی از این قبیل آموزش میدادند و این شاگرد امام جعفر صادق علیه السلام، کتابی را به نام «توحید مفضل» نوشت که حقیقتاً امروز، یکی از آثار فاخر علمی در جهان به ویژه نزد شیعه و مسلمانان است و وقتی این کتابها و آثار شاگردان امام جعفر صادق علیه السلام و افرادی که به دست حضرت علیه السلام تربیت شده و رشد پیدا کردهاند را نگاه میکنیم عظمت کار امام جعفر صادق علیه السلام، خودش را نشان میدهد.
این کارشناس مذهبی مطرح کرد: هشام بن حَکَم از دیگر افرادی بود که از شاگردان و پرورش یافتههای امام جعفر صادق علیه السلام به شمار میآمد که هارون عباسی درمورد ایشان میگفت زبان هشام در دلهای مردم از هزاران شمشیر موثرتر است.
وجود مبارک امام جعفر صادق علیه السلام علاوه بر تربیت شاگردان نسبت به رسیدگی به امور جامعه خود تلاش و همت ویژهای داشتند؛ به طوری که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، بخشی از درآمدهای خود را صرف نیازمندان جامعه کرده و حتی بخشی از آنها را با بردن آذوقه درب منزلشان به صورت گمنام تأمین میکردند. به همین دلیل، به دوستان و شاگردان خود تأکید زیادی میکردند که اگر نیاز ندارند کار و تلاش کرده و با آن، دیگران را تأمین کنند.
حجتالاسلام والمسلمین مشیری خراسانی افزود: یکی از دوستان امام جعفر صادق علیه السلام نقل میکند که در مسجد مشغول عبادت بوده است و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وارد مسجد پیامبر (ص) شدند و دیدند که دوست حضرت (ع) مشغول عبادت و دعا هستند.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند که این وقت روز، این جا چه میکنی؟ آن فرد عرض کرد: آقا. الحمدالله وضع مالی بنده خوب است و دیگر، نیازی به کار کردن ندارم و به اندازه کافی، دارایی دارم و به همین دلیل، میخواهم بقیه عمرم را به عبادت صرف کنم.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: خیر. برو و کار کن و با انجام کار و بدست آوردن درآمد خود، زندگی دیگران که نیاز دارند را تأمین کن.
این نشان دهنده نگاه عمیق اسلام به کسب و کار و ایجاد درآمد در سطح جامعه است؛ یعنی به گونهای کسب درآمد کنیم که اگر خودمان به آن نیازی نداریم حداقل، دیگران بهرهمند شوند. بنابراین، افراد در هر فضای اقتصادی که باشند موظف هستند برای تأمین جامعه و نیاز دیگران کار کنند و از درآمد و ثروت بدست آمده، دیگران را مورد بهرهمندی قرار دهند.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت